اهانت به مؤمنان (قرآن)اهانت به مؤمنان از سوی منافقان صدر اسلام با سفیه خواندن آنان انجام گرفت. ۱ - سفیه خواندن مومنانواذا قیل لهم ءامنوا کما ءامن الناس قالوا انؤمن کما ءامن السفهاء الا انهم هم السفهاء...(و هنگامی که به آنان گفته شود: «همانند (سایر) مردم ایمان بیاورید!» میگویند: «آیا همچون ابلهان ایمان بیاوریم؟!» بدانید اینها همان ابلهانند ولی نمیدانند!) اهانت منافقان به مؤمنان با ذلیل و خوار خواندن آنان از آیات زیر استفاده می شود. یقولون لـئن رجعنا الی المدینة لیخرجن الاعز منها الاذل...(آنها میگویند: «اگر به مدینه بازگردیم، عزیزان ذلیلان را بیرون میکنند!» در حالی که عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است؛ ولی منافقان نمیدانند!) ۲ - سفیه خواندن منافقاناهانت منافقان به مؤمنان، درپی دارنده اهانت خداوند به آنان بود. واذا قیل لهم ءامنوا کما ءامن الناس قالوا انؤمن کما ءامن السفهاء الا انهم هم السفهاء... ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۲۸، برگرفته از مقاله «اهانت به مؤمنان». |